ابن ابی‌جامع علی بن حسینآلِ ابی‌جامع، خاندانی از عالمان دینی شیعه در عراق و لبنان و ایران در سده ۱۰ و ۱۱ق/۱۶ و ۱۷م است. یکی از آن خاندان، علی بن حسین، فقیه و محدث بود. ۱ - معرفی اجمالیعلی بن حسین، فقیه و محدث بود وی ساکن خلف آباد بوده و از سید نعمت‌الله جزایری اجازه روایت داشته است. ۲ - آثارتألیفات وی اینهاست: ۱. توقیف المسائل، تألیف در ۱۱۲۴ق/۱۷۱۲م؛ ۲. الاربعون حدیثا. آقا بزرگ گوید نسخه‌ای از این کتاب را در کتابخانه آستان قدس رضوی به خط ابراهیم بن شکرالله، تاریخ فراغت از تألیف روز جمعه اول جمادی الثانی (۱۱۲۹ق/ ۱۷۱۷م) دیده است. ۳. الافادة السنیّة فی مهم الصلاة الیومیه تاریخ فراغت از تألیف ۱۲ شعبان ۱۱۰۶ق/۱۸ مارس ۱۶۹۵م. آقا بزرگ می‌گوید که نسخه‌ای از آن را در کتابخانه سیدجعفر بن سید باقر آل بحرالعلوم دیده است. ۴. وسیلة الوصول، منظومه‌ای در علم اصول؛ ۵. رساله فی اجزاء القضیه؛ ۶. ارشاد المتعلم الی الطریق. ۳ - پانویس۴ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی‌جامع»، ج۱، ص۳۴۹. |